سخنان فرناندو پسوا-سری اول
سخنان فرناندو پسوا-سری اول
چيزهايي را كه ما را در بر گرفته، به بخشي از خويشتن ما تبديل مي شود.
شادمانه ترين لحظه هاي من، لحظه هايي است كه نمي انديشم، چيزي نمي خواهم و حتا غرق رويا هم نمي شوم.
هرگز كسي را سراغ نداشتم كه بتوانم «سرمشق» صدايش بزنم.
زندگي يعني ديگري بودن؛ حتا احساس آنچه كه امروز دريافتي و آنچه كه ديروز احساس مي كردي، ممكن نيست.
ما آن كه مي پنداريم نيستيم و زندگي، زودگذر و اندوهگين است.
زندگي كلافي است كه كسي آن را در هم ريخته است. كلافي كه باز و كشيده شده و يا خوب جمع شده، ثمري ندارد.
لحظه هايي وجود دارند كه در تهي بودن آنها انسان خود را زنده احساس مي كند و به وضعيت مثبت متراكمي مي رسد.
مردان بزرگ اهل عمل، قديسان، نه با بخشي از احساس شان كه با كل شان رفتار مي كنند.
احساس، زندگي را كه هيچ است به بي نهايت هدايت مي كند.
اگر انسان با خيالبافي زنده باشد نيرويش را صرف خيالبافي مي كند و مقدم بر همه، اين قدرت را دارد تا واقعيت موجود را به خود بشناساند.
ادامه مطلب
